Στο ταξίδι των δύσκολων καιρών μας σε τούτο το καλοκαίρι της αναμονής δίχως προσμονή, οι βάρκες του Σόρογκα μας θυμίζουν πως είμαστε λαός θαλασσινός, πως χρόνια ταξιδεύουμε στη θάλασσα.  Στη θάλασσα, που δεν υπήρξε ποτέ για μας εμπόδιο, αλλά αντίθετα όχημα επικοινωνίας και συνάμα περιπέτειας. Οι βάρκες του Σόρογκα, έτσι όπως ο χρόνος τις κούρασε σαν αγιασμένες από τη χρήση και την υπηρεσία, ταξιδεύουν πρώτα τον νου και την καρδιά μας και μας ψυχώνουν για δημιουργία και για αναζήτηση νέων περιπετειών.

Η έκθεση του Σωτήρη Σόρογκα, «Θαλάσσια Ξύλα 2010-2016», μετράει ήδη τρεις εβδομάδες και το ελληνικό (και όχι μόνο) κοινό παίρνει μια ανάσα δροσιάς μέσα από τα έργα του, που μοιάζει μικρή αιγιοπελαγίτικη απόδραση κι ας βρισκόμαστε στο κέντρο της Αθήνας. Ο Τάκης Μαυρωτάς, επιμελητής της έκθεσης, γράφει για την τελευταία δουλειά  του Σωτήρη Σόρογκα και για τον τρόπο έκφρασης τον οποίο ακολουθεί στη μέχρι τώρα καλλιτεχνική πορεία του: