Αφήγηση του αρχαιοελληνικού έπους στο δρόμο των αρχαίων Ραψωδών.

 

Με την αφηγήτρια Σάσα Βούλγαρη και τα μουσικά της όργανα από όλον τον κόσμο.

 

[…] Αν κάποιος πλησιάσει ανύποπτος κι ακούσει των Σειρήνων τη φωνή, δεν γίνεται να τον χαρούν ξανά στο γυρισμό του γυναίκες και μικρά παιδιά, τον θέλγουν οι Σειρήνες με το οξύφωνο τραγούδι τους, σ’ ένα λιβάδι καθισμένες, γύρω σωρός τα κόκαλα, σάρκες ανθρώπων σαπισμένες, φαγωμένα δέρματα. […]

 

Η Ραψωδία Μ είναι μια περιπέτεια άγρια και γοητευτική, που ακούγεται με κομμένη την ανάσα. Τα Ομηρικά Έπη φτιάχτηκαν για να απαγγέλλονται και η ομορφιά τους αναδεικνύεται δυναμικά στο στόμα της έμπειρης αφηγήτριας, που ζωντανεύει αφηγηματικά τις περιπέτειες του Οδυσσέα εδώ και αρκετά χρόνια.

Το αρχαίο κείμενο στην άρτια μετάφραση του Δ. Ν. Μαρωνίτη μαγεύει με τον ρυθμό και τη μουσικότητά του. Η προφορική αφήγηση του έργου οδηγεί σε βαθύτερη κατανόηση του κειμένου με λόγο “ηδυσμένω”, αρμονικό, τέλεια συνταιριασμένο και ενδυναμωμένο με την εντυπωσιακή συνοδεία πρωτότυπων μουσικών οργάνων. Η αφήγηση καλλιεργεί τη γλωσσική αισθητική, εξασκεί το αφτί και δομεί τη σκέψη ώστε να ενισχύσει τη μνήμη, καθώς εντυπώνει σε αυτήν όλα τα περιστατικά που απαρτίζουν την ιστορία.

Σχεδιασμός-Αφήγηση-Φωνητικοί αυτοσχεδιασμοί: Σάσα Βούλγαρη

 

Από 2 Οκτωβρίου 2023

Ημέρα διεξαγωγής: Δευτέρα & Παρασκευή

Ώρα: 10:00

Διάρκεια προγράμματος: 60’

Ελάχιστος αριθμός συμμετοχών: 45 μαθητές

Κόστος συμμετοχής: 6€/άτομο

 

Πληροφορίες-Κρατήσεις

Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων: 2103611206 (εσωτ: 1042, 1044), education@thf.gr

 

 

 

ΤΟ ΜΙΚΡΟ «ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ» ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ

Της αφηγήτριας Σάσας Βούλγαρη.

 

Βρισκόμαστε στην εποχή που η εικόνα και η τεχνολογία πρωτοστατούν και η γλώσσα ατροφεί. Πριν από τη γλώσσα προηγείται η ακοή. Η «τέχνη του ακούειν» είναι μια δεξιότητα που εκλείπει από τις ημέρες μας και τα αποτελέσματα φαίνονται παντού γύρω μας. Ειδικά στις νεαρότερες ηλικίες.

 

Η προφορική αφήγηση, στηρίζεται πρώτα απ’ όλα στην επικοινωνία και στην ελεύθερη αποδοχή μιας οικείας συνύπαρξης, όπου ο αφηγητής και το ακροατήριο συμφωνούν να μοιραστούν ιστορίες. Δηλαδή, ο αφ-ηγητής ακολουθεί την ενέργεια και τη διάθεση σε κάθε ενδεχόμενο κοινό, στο οποίο οφείλει να προσαρμόσει τις ιστορίες του.

 

Μια προφορική αφήγηση στο στόμα ενός ικανού παραμυθά μπορεί να είναι μία πολύ δυνατή συγκινησιακά εμπειρία.

 

Οι ζωηρότερες εικόνες, και μάλιστα εξειδικευμένες κατά ακροατή,  σχηματίζονται στα μάτια μας ακούγοντας μια γοητευτική ιστορία. Και ένας μύθος, ένα παραμύθι, που άντεξαν στα βάθη του χρόνου, έχουν μια τέτοια δομή που στην ακρόασή τους αισθανόμαστε μια βαθιά αλήθεια – έστω, με λόγο συμβολικό.

 

Η προφορική αφήγηση ασκεί την ακοή, τη γλώσσα, την υπομονή, προσφέρει διάπλατα ανοίγματα στη φαντασία, στη δημιουργικότητα, γαληνεύει, ανακουφίζει και συνδέει με την παγκόσμια και πανάρχαια πολιτιστική μας κληρονομιά.